Cruise met Seabourn Quest vanuit Vancouver – 7 nachten

“Vancouver was ooit een handelspost en een vrijbuitersplaats, ontstaan rondom een houtzagerij. Het moderne Vancouver in Canada is nu allesbehalve een ruig oord. Het is een bruisende havenstad, een uitvalsbasis voor buitenmensen die graag actieve uitstapjes willen maken in Vancouver, een multiculturele metropolis én het Hollywood van het noorden. Vancouver ligt tussen de bergen en de zee in en biedt bezoekers een combinatie van stedelijke elegantie en een ontspannen sfeer in een stad met glazen wolkenkrabbers, moderne bezienswaardigheden en veel groen. Haar culinaire scene en cocktail-wereld is in opkomst en de voortreffelijke restaurants—en bruisende café‘s hebben een kenmerkende lokale stempel. Als u op zoek bent naar muziek, theater en kunst in Vancouver, vindt u die in de vele florerende musea, galerieën en evenementlocaties. Buiten de bezienswaardigheden in de binnenstad van Vancouver, kunt u de kleurrijke voorsteden, ongerepte eilanden en de uitgestrekte, ruige wildernis verkenningen en er sightseeing tours maken.”

The Seymour Narrows is a 3-mile/5 km stretch of the Discovery Channel north of Vancouver Island, British Columbia that is notorious for the strength of the tidal currents flowing through it. The average width of the narrows is just 750 meters. During extreme tides, the current through the narrows is subject to severe Venturi effect, resulting in an increased velocity that can reach 15 knots. For much of its modern history, there was an additional hazard in the narrows called Ripple Rock, a shallow obstruction that claimed no fewer than 119 ships and 114 lives. In 1958, after months of tunneling and preparation, Ripple Rock was blown up in the largest commercial, non-nuclear explosion ever recorded in North America. Still, the navigation of Seymour Narrows is dependent on tidal and other conditions, and requires skill and technical accomplishment.

The Queen Charlotte Sound lies between the Queen Charlotte Strait, which winds between Vancouver Island and the British Columbia mainland in the south, and Hecate Strait, which is northward, adjacent to the Haida Gwaii Islands off the Pacific coast of British Columbia. It is a broad reach in the long shipping route called the Inside Passage threading the myriad islands stretching from Washington’s Puget Sound to Alaska.

“Alaska‘s “Eerste stad” Ketchikan wordt zo genoemd omdat het de eerste grote plaats is waar mensen aan land gaan wanneer ze tijdens een cruise door de pittoreske fjorden van de Inside Passage varen, waar de stad zich vlak langs de oevers van de Tongass Narrows bevindt, geflankeerd door groene bossen die worden gevoed door overvloedige regen. Ketchikan is al lange tijd een belangrijk centrum van de zalmvisserij en -verpakkingsindustrie. Bezoekers kunnen hun geluk beproeven met een excursie sportvissen of gewoon de verse visgerechten gaan proeven in de plaatselijke restaurants. De stad is ook een van de beste plekken langs de Inside Passage om de rijke culturele bezienswaardigheden van inheemse stammen uit Alaska zoals de Tlingit, Haida en Tsimshian te gaan bekijken. U kunt totempalen met ingewikkeld houtsnijwerk bekijken in het Totem Heritage Center en Totem Bight State Park, terwijl de bezienswaardigheden van Saxman Village net buiten Ketchikan de kans bieden om Tlingit-cultuur in actie te zien, met beeldhouwers die hun vaardigheden tonen en een dansshow in de clanhuis. En ga vroeg genoeg op pad om ook de bezienswaardigheden in de stad zelf te zien, waaronder de historische Creek Street, een promenade boven de Ketchikan Creek waar u souvenirs, gerookte zalm en lokale kunst kunt kopen en toeristische attracties uit het goudkoortstijdperk kunt bezoeken, zoals het Dolly‘s House Museum.”

In the passage between Sumner Strait and Clarence Strait in Southeast Alaska’s Alexander Archipelago, midway between Price of Wales Island on the west and Zarembo Island on the east, is a small cluster of islands with a picturesque passageway between them called Snow Pass. It makes a scenic up-close route for your Seabourn ship during the transit.

Decision Passage is the western end of the Sumner Strait, which runs through the Alexander Archipelago into the Pacific Ocean in Southeastern Alaska, bounded on the north by Kuiu Island and Cape Decision, the location of a 1932 lighthouse. This is the route your ship takes when coming from or going to the colorful historic community of Sitka on the west coast of Baranof Island, which was originally the Russian fortress town of New Archangel.

“De havens van Alaska inspireren visioenen van afgelegen buitenposten in de wildernis, legendarische goudzoekerssteden en inheemse dorpen, allemaal tussen weelderige bossen en ijskoude door gletsjers geflankeerde wateren. En terwijl u deze dingen zeker tegenkomt in en rond Sitka, zult u getuige zijn van een uniek stukje geschiedenis van Alaska dat nergens anders te vinden is. Rusland heerste over Alaska van midden 1700 tot de Verenigde Staten het kochten in 1867, en Sitka werd gesticht als de hoofdstad van Russisch Amerika onder de naam Novoarkhangelsk (Nieuwe Aartsengel). Als u vandaag de dag naar Sitka vaart, zult u overblijfselen van de invloed van Rusland zien, waaronder de onmiskenbare uivormige koepel van de Sint Michaels-kathedraal en het Russische Bisschopshuis, beide nationale historische monumenten. Stop bij het bezoekerscentrum van het Nationaal historisch park van Sitka om de interessante collecties van de Russische en inheemse kunstvoorwerpen te bekijken, en vervolgens deel te nemen aan een rondleiding met een ranger over het slagveld, waar Rusland de inheemse Tlingit versloeg. Sitka beschikt ook over een overvloed aan episch natuurlijk landschap en wilde dieren. Maak een wandeling omhoog naar Castle Hill om te genieten van een ideaal uitzicht over het water richting de slapende vulkaan Mount Edgecumbe, en maak uitstapjes naar het nabijgelegen Fortress of the Bear en het Alaska Raptor Center voor ontmoetingen van dichtbij met enkele van Alaska’s meest boeiende wezens.”

“Bevroren steile rotsen lopen uit in mossige bossen en een 457 meter diep (1.500 voet diep) fjord van dit Werelderfgoed. Dit is tevens een van de grootste biosfeer reservaten ter wereld. Gesteente, ijs en water blijven op elkaar botsen en vormen een spectaculair landschap dat het kroonjuweel is van de natuurlijke wonderen van zuidoost Alaska. De eerste Europese ontdekkingsreiziger in dit gebied zag niets van al dit fraais, maar met een goede reden. Toen kapitein George Vancouver hier in 1794 heen vaarde, bestond het gebied voornamelijk uit een enorm schild van ijs, meer dan 1.200 meter (3.937 voet) dik. In een van de snelste afnames ooit vastgelegd, slonken de gletsjers 105 kilometers (65 mijl) rond 1916. Het door de gletsjer geplette landschap herstelt zich nog steeds en stijgt 30millimeter (1.18 duim) per jaar. U kunt deze wedergeboorte met eigen ogen zien: Een regenwoud met verschillende soorten sparren en dennenbomen ontspruit aan de monding van Glacier Bay. Verder naar het noorden vertoont het recent blootgelegde landschap scherpere rotswanden en minder vegetatie. Het is echter voldoende voor de terugkeer van wilde dieren, van adelaars tot beren, elanden en bultruggen. Het nationaal park is het hele jaar geopend, maar de meeste bezoekers geven de voorkeur aan de warmere periode van eind mei tot begin september. Zelfs in de zomer moet u voorbereid zijn op elk weertype, —vooral regen! Neem een muts, wol of fleece kledinglagen, een warme jas en waterproof uitrusting mee als u het landschap vanaf het open dek van uw schip wilt bewonderen.”

De Inian Islands, gelegen op het meest noordelijke punt waar de Golf van Alaska de Inside Passage van Zuidoost-Alaska binnendringt, zijn de belangrijkste voedselbron voor een groot aantal zeedieren, waaronder zeeleeuwen, bultruggen en zeeotters. Dit is Alaska in zijn meest ongerepte en wilde vorm.

“In vroegere tijden, toen een vrieskist nog uit een stuk ijs bestond, hadden vissers in Alaska twee problemen. De eerste was het vinden van vis, hoewel dat niet al te moeilijk was, de oceaan zat tjokvol, maar het tweede probleem was lastiger. De overheid bepaalde hoelang je de gevangen vis op de boot mocht bewaren en dat was niet al te lang. Conservenfabrieken waren het antwoord. Een conservenfabriek bezitten was een licentie hebben om geld te drukken. Echt. Toen activiteiten zich verspreidden over Zuidoost-Alaska, had elke conservenfabriek een eigen munteenheid. Als ware bedrijfssteden hadden conservenfabrieken hun eigen personeel, hun eigen wetten. Een grote conservenfabriek had een paar honderd arbeiders nodig, voor alles van boekhouden tot het maken van miljoenen blikken die nodig waren voor het verschepen van al die vis en het schoonmaken en prepareren van vis aan wat de ‘slime row‘ werd genoemd. Conservenfabrieken hadden meestal een prachtige locatie. Een plek die van veraf te zien was en waar je je boot naartoe kon sturen. Maar conservenfabrieken overleefden de komst van koeling niet. De meesten werden teruggenomen door het bos of gewoon rottend achtergelaten. Met één uitzondering: Icy Strait Point, prachtig gerestaureerd. Net tegenover Glacier Bay heeft Icy Strait Point een strekking van een paar honderd meter langs het strand; met de helderrode oude houten gebouwen in het eindeloze groen van de Tongass, waarin nu een museum en conservendemo te vinden zijn. Interessanter is echter de gekte van de schaal. Icy Strait Point biedt een kijkje in de geschiedenis waar u kunt ontdekken waar Alaska’s geld vandaan kwam, allemaal in een spookstad van miljoenen vissen.”

“Er is een reden dat Haines bekendstaat als avonturenhoofdstad van Alaska. Hoewel veel steden in Alaska anders aanvoelen dan die in de zuidelijkere staten, is Haines ongebruikelijker dan de meeste vanwege de unieke rustieke sfeer. Het is bijna alsof de tijd is gestopt en winkelketens, en zelfs verkeerslichten deze stad met 1300 inwoners, die ooit bovenaan de lijst van het tijdschrift’Outside’van de “”Beste plaatsen om te leven en te spelen”” stond, niet geïnfiltreerd hebben.” Eind jaren 1890, toen Jack Dalton een Indiaans spoor omzette in een tolweg ($ 10 voor vier paarden met een onbelaste slee of wagon), kwam de stad op als een halte voor goudzoekers op weg naar de Yukon voor de Klondike Gold Rush. Decennia later werd het een houthakkersplaats en nog weer later, in de jaren 1970, begon het zich te richten op toerisme. Tegenwoordig is Haines bekend als een toevluchtsoord voor kunstenaars, natuurliefhebbers en wordt het door veel minder cruiseschepen bezocht dan andere kustplaatsen in Alaska. Haines is een geweldige plek voor raften en trektochten maken; vissen naar zalm, heilbot of forel in de Chilkat River; of kajakken op Chilkoot Lake – om het maar niet te hebben over het skiën met een helikopter in de winter. Aan het einde van de herfst en het begin van de winter migreren duizenden zeearenden door dit gebied om zich te voeden met zalm, een gebeurtenis die gevierd wordt met het Alaska Bald Eagle Festival in november. De herinnering aan goudzoekersdagen blijft hangen met gelegenheid om zelf goud te zoeken, terwijl de Indiaanse kunstgalerie, met zijn totempaalsnijwerkstudio, een glimp biedt van een nog ouder Haines.”

Lynn Canal is a 90-mile long inlet into Alaska’s coast running from the Chilkat River in the north to the Chatham Strait and Stephens Passage in the south. Because it connects the towns of Skagway and Haines to Juneau and the rest of the Inside Passage, it is an important shipping lane for ferries, cargo and cruise ships, and was a crucial passageway to the Klondike gold fields during the Gold Rush. It was discovered by Joseph Whidbey in 1794 and named by George Vancouver after his birthplace, King’s Lynn in Norfolk, England. More than 2,000 feet in depth, it is one of the deepest and longest fjords in the world, and the deepest in North America outside Greenland.

“Juneau, Alaska, is misschien wel de meest afgelegen, mooiste en vreemdste staatshoofdstad in de Verenigde Staten. Juneau is omgeven door water, bossen en bergen. Bezoekers kunnen in Juneau in één dag een tocht over een gletsjer maken, vers gevangen vis eten op een terras aan de kust en de hoofdstad van Alaska met vele bezienswaardigheden bezoeken. Het is een aangename stad, maar het echte hoogtepunt van een bezoek is het opsporen van wilde dieren. Als u Mount Roberts beklimt heeft u de kans om wilde herten en zeearenden tegen te komen. De meeste bezienswaardigheden en walvistochten zijn te vinden in het noorden bij Auke Bay. Neem een goede verrekijker mee om het beste uitzicht op deze majestueuze en verrassend gracieuze dieren te krijgen. Als u de voorkeur geeft aan landzoogdieren, neem dan een watervliegtuig naar een nabij gelegen natuurreservaat, zoals Chichagof Island of Admiralty Island, om beren te spotten die daar rondhangen. De slaperige, mistige stad van ongeveer32.000 inwoners, voornamelijk vissers en kleine ondernemers, ademt de sfeer van een kolonistenplaatsje, maar trekt elke zomer meer dan een miljoen bezoekers naar zijn natuurlijke bezienswaardigheden, en maakt Juneau daarmee de nummer één toeristenbestemming van Alaska.”