Cruise met Seabourn Quest vanuit Vancouver – 14 nachten

“Vancouver was ooit een handelspost en een vrijbuitersplaats, ontstaan rondom een houtzagerij. Het moderne Vancouver in Canada is nu allesbehalve een ruig oord. Het is een bruisende havenstad, een uitvalsbasis voor buitenmensen die graag actieve uitstapjes willen maken in Vancouver, een multiculturele metropolis én het Hollywood van het noorden. Vancouver ligt tussen de bergen en de zee in en biedt bezoekers een combinatie van stedelijke elegantie en een ontspannen sfeer in een stad met glazen wolkenkrabbers, moderne bezienswaardigheden en veel groen. Haar culinaire scene en cocktail-wereld is in opkomst en de voortreffelijke restaurants—en bruisende café‘s hebben een kenmerkende lokale stempel. Als u op zoek bent naar muziek, theater en kunst in Vancouver, vindt u die in de vele florerende musea, galerieën en evenementlocaties. Buiten de bezienswaardigheden in de binnenstad van Vancouver, kunt u de kleurrijke voorsteden, ongerepte eilanden en de uitgestrekte, ruige wildernis verkenningen en er sightseeing tours maken.”

The Seymour Narrows is a 3-mile/5 km stretch of the Discovery Channel north of Vancouver Island, British Columbia that is notorious for the strength of the tidal currents flowing through it. The average width of the narrows is just 750 meters. During extreme tides, the current through the narrows is subject to severe Venturi effect, resulting in an increased velocity that can reach 15 knots. For much of its modern history, there was an additional hazard in the narrows called Ripple Rock, a shallow obstruction that claimed no fewer than 119 ships and 114 lives. In 1958, after months of tunneling and preparation, Ripple Rock was blown up in the largest commercial, non-nuclear explosion ever recorded in North America. Still, the navigation of Seymour Narrows is dependent on tidal and other conditions, and requires skill and technical accomplishment.

The Queen Charlotte Sound lies between the Queen Charlotte Strait, which winds between Vancouver Island and the British Columbia mainland in the south, and Hecate Strait, which is northward, adjacent to the Haida Gwaii Islands off the Pacific coast of British Columbia. It is a broad reach in the long shipping route called the Inside Passage threading the myriad islands stretching from Washington’s Puget Sound to Alaska.

“Alaska‘s “Eerste stad” Ketchikan wordt zo genoemd omdat het de eerste grote plaats is waar mensen aan land gaan wanneer ze tijdens een cruise door de pittoreske fjorden van de Inside Passage varen, waar de stad zich vlak langs de oevers van de Tongass Narrows bevindt, geflankeerd door groene bossen die worden gevoed door overvloedige regen. Ketchikan is al lange tijd een belangrijk centrum van de zalmvisserij en -verpakkingsindustrie. Bezoekers kunnen hun geluk beproeven met een excursie sportvissen of gewoon de verse visgerechten gaan proeven in de plaatselijke restaurants. De stad is ook een van de beste plekken langs de Inside Passage om de rijke culturele bezienswaardigheden van inheemse stammen uit Alaska zoals de Tlingit, Haida en Tsimshian te gaan bekijken. U kunt totempalen met ingewikkeld houtsnijwerk bekijken in het Totem Heritage Center en Totem Bight State Park, terwijl de bezienswaardigheden van Saxman Village net buiten Ketchikan de kans bieden om Tlingit-cultuur in actie te zien, met beeldhouwers die hun vaardigheden tonen en een dansshow in de clanhuis. En ga vroeg genoeg op pad om ook de bezienswaardigheden in de stad zelf te zien, waaronder de historische Creek Street, een promenade boven de Ketchikan Creek waar u souvenirs, gerookte zalm en lokale kunst kunt kopen en toeristische attracties uit het goudkoortstijdperk kunt bezoeken, zoals het Dolly‘s House Museum.”

In the passage between Sumner Strait and Clarence Strait in Southeast Alaska’s Alexander Archipelago, midway between Price of Wales Island on the west and Zarembo Island on the east, is a small cluster of islands with a picturesque passageway between them called Snow Pass. It makes a scenic up-close route for your Seabourn ship during the transit.

Decision Passage is the western end of the Sumner Strait, which runs through the Alexander Archipelago into the Pacific Ocean in Southeastern Alaska, bounded on the north by Kuiu Island and Cape Decision, the location of a 1932 lighthouse. This is the route your ship takes when coming from or going to the colorful historic community of Sitka on the west coast of Baranof Island, which was originally the Russian fortress town of New Archangel.

“De havens van Alaska inspireren visioenen van afgelegen buitenposten in de wildernis, legendarische goudzoekerssteden en inheemse dorpen, allemaal tussen weelderige bossen en ijskoude door gletsjers geflankeerde wateren. En terwijl u deze dingen zeker tegenkomt in en rond Sitka, zult u getuige zijn van een uniek stukje geschiedenis van Alaska dat nergens anders te vinden is. Rusland heerste over Alaska van midden 1700 tot de Verenigde Staten het kochten in 1867, en Sitka werd gesticht als de hoofdstad van Russisch Amerika onder de naam Novoarkhangelsk (Nieuwe Aartsengel). Als u vandaag de dag naar Sitka vaart, zult u overblijfselen van de invloed van Rusland zien, waaronder de onmiskenbare uivormige koepel van de Sint Michaels-kathedraal en het Russische Bisschopshuis, beide nationale historische monumenten. Stop bij het bezoekerscentrum van het Nationaal historisch park van Sitka om de interessante collecties van de Russische en inheemse kunstvoorwerpen te bekijken, en vervolgens deel te nemen aan een rondleiding met een ranger over het slagveld, waar Rusland de inheemse Tlingit versloeg. Sitka beschikt ook over een overvloed aan episch natuurlijk landschap en wilde dieren. Maak een wandeling omhoog naar Castle Hill om te genieten van een ideaal uitzicht over het water richting de slapende vulkaan Mount Edgecumbe, en maak uitstapjes naar het nabijgelegen Fortress of the Bear en het Alaska Raptor Center voor ontmoetingen van dichtbij met enkele van Alaska’s meest boeiende wezens.”

Yakutat Bay is 18 miles wide at its entry, and cuts from the Gulf of Alaska into Disenchantment Bay, the entryway to the huge Hubbard Glacier, North America’s largest tidewater glacier. As the bay narrows and the shorelines draw closer, the 400-foot face of the glacier exerts a luminous, ghostly presence, often from as much as 30 miles away. More and more floating ice dimples the surface of the water, and seals bob up and disappear again. The chilled air from the glacier flows in a downdraft of cold that gives rise to mists and gray clouds, through which the vivid blue of the ice wall shimmers. It is an impressive sight of nature’s immense raw workplace, shaping the earth itself as part of an endless cycle of water from the sea evaporating to the sky, falling as snow on the heights and inching over centuries back again to the sea.

“Zeelieden maakten zich zorgen dat men van de rand van de wereld zouden vallen. Ergens daar in de verte zou het allemaal gewoon ophouden en kon je alleen maar vallen. Maar wat als je hebt ontdekt dat je al bent gevallen en je nu probeert terug te komen? Dat is hoe zeilen richting de Hubbard-gletsjer voelt. De gletsjer is65 meter (213 voet) breed aan de oppervlakte en 50 meter (164 voet) hoog, maar dat is slechts het kleinste stukje ijs: Het voornaamste kanaal van deze bevroren rivier begint 122 kilometer (76 mijl) verderop, wanneer het stroomt vanaf een hoogte van 3.400 meter (11.100 voet) op de helling van Mount Walsh. Hubbard is de grootste vloedwatergletsjer (hetgeen betekent dat hij eindigt in de oceaan) in Noord-Amerika. Maar anders dan bijna alle andere vloedwatergletsjers op het continent gaat Hubbard vooruit en trekt zich niet terug; hij gaat steeds een stukje verder de baai in. Stukken ijs die afbreken worden rustplekken voor de zeehonden, die dol zijn op de ijsbergen omdat de sonar van de orka’s daar niet goed werken. Het diepe blauw van het oppervlak van de gletsjer op een zonnige dag, de kleur veroorzaakt door het samenpersen van de ijskristallen die wel een voet of langer kunnen zijn, is het diepe blauw van de meest ver gelegen sterren. De gletsjer is in beweging.”

De Inian Islands, gelegen op het meest noordelijke punt waar de Golf van Alaska de Inside Passage van Zuidoost-Alaska binnendringt, zijn de belangrijkste voedselbron voor een groot aantal zeedieren, waaronder zeeleeuwen, bultruggen en zeeotters. Dit is Alaska in zijn meest ongerepte en wilde vorm.

“In vroegere tijden, toen een vrieskist nog uit een stuk ijs bestond, hadden vissers in Alaska twee problemen. De eerste was het vinden van vis, hoewel dat niet al te moeilijk was, de oceaan zat tjokvol, maar het tweede probleem was lastiger. De overheid bepaalde hoelang je de gevangen vis op de boot mocht bewaren en dat was niet al te lang. Conservenfabrieken waren het antwoord. Een conservenfabriek bezitten was een licentie hebben om geld te drukken. Echt. Toen activiteiten zich verspreidden over Zuidoost-Alaska, had elke conservenfabriek een eigen munteenheid. Als ware bedrijfssteden hadden conservenfabrieken hun eigen personeel, hun eigen wetten. Een grote conservenfabriek had een paar honderd arbeiders nodig, voor alles van boekhouden tot het maken van miljoenen blikken die nodig waren voor het verschepen van al die vis en het schoonmaken en prepareren van vis aan wat de ‘slime row‘ werd genoemd. Conservenfabrieken hadden meestal een prachtige locatie. Een plek die van veraf te zien was en waar je je boot naartoe kon sturen. Maar conservenfabrieken overleefden de komst van koeling niet. De meesten werden teruggenomen door het bos of gewoon rottend achtergelaten. Met één uitzondering: Icy Strait Point, prachtig gerestaureerd. Net tegenover Glacier Bay heeft Icy Strait Point een strekking van een paar honderd meter langs het strand; met de helderrode oude houten gebouwen in het eindeloze groen van de Tongass, waarin nu een museum en conservendemo te vinden zijn. Interessanter is echter de gekte van de schaal. Icy Strait Point biedt een kijkje in de geschiedenis waar u kunt ontdekken waar Alaska’s geld vandaan kwam, allemaal in een spookstad van miljoenen vissen.”

“Er is een reden dat Haines bekendstaat als avonturenhoofdstad van Alaska. Hoewel veel steden in Alaska anders aanvoelen dan die in de zuidelijkere staten, is Haines ongebruikelijker dan de meeste vanwege de unieke rustieke sfeer. Het is bijna alsof de tijd is gestopt en winkelketens, en zelfs verkeerslichten deze stad met 1300 inwoners, die ooit bovenaan de lijst van het tijdschrift’Outside’van de “”Beste plaatsen om te leven en te spelen”” stond, niet geïnfiltreerd hebben.” Eind jaren 1890, toen Jack Dalton een Indiaans spoor omzette in een tolweg ($ 10 voor vier paarden met een onbelaste slee of wagon), kwam de stad op als een halte voor goudzoekers op weg naar de Yukon voor de Klondike Gold Rush. Decennia later werd het een houthakkersplaats en nog weer later, in de jaren 1970, begon het zich te richten op toerisme. Tegenwoordig is Haines bekend als een toevluchtsoord voor kunstenaars, natuurliefhebbers en wordt het door veel minder cruiseschepen bezocht dan andere kustplaatsen in Alaska. Haines is een geweldige plek voor raften en trektochten maken; vissen naar zalm, heilbot of forel in de Chilkat River; of kajakken op Chilkoot Lake – om het maar niet te hebben over het skiën met een helikopter in de winter. Aan het einde van de herfst en het begin van de winter migreren duizenden zeearenden door dit gebied om zich te voeden met zalm, een gebeurtenis die gevierd wordt met het Alaska Bald Eagle Festival in november. De herinnering aan goudzoekersdagen blijft hangen met gelegenheid om zelf goud te zoeken, terwijl de Indiaanse kunstgalerie, met zijn totempaalsnijwerkstudio, een glimp biedt van een nog ouder Haines.”

Lynn Canal is a 90-mile long inlet into Alaska’s coast running from the Chilkat River in the north to the Chatham Strait and Stephens Passage in the south. Because it connects the towns of Skagway and Haines to Juneau and the rest of the Inside Passage, it is an important shipping lane for ferries, cargo and cruise ships, and was a crucial passageway to the Klondike gold fields during the Gold Rush. It was discovered by Joseph Whidbey in 1794 and named by George Vancouver after his birthplace, King’s Lynn in Norfolk, England. More than 2,000 feet in depth, it is one of the deepest and longest fjords in the world, and the deepest in North America outside Greenland.

“Juneau, Alaska, is misschien wel de meest afgelegen, mooiste en vreemdste staatshoofdstad in de Verenigde Staten. Juneau is omgeven door water, bossen en bergen. Bezoekers kunnen in Juneau in één dag een tocht over een gletsjer maken, vers gevangen vis eten op een terras aan de kust en de hoofdstad van Alaska met vele bezienswaardigheden bezoeken. Het is een aangename stad, maar het echte hoogtepunt van een bezoek is het opsporen van wilde dieren. Als u Mount Roberts beklimt heeft u de kans om wilde herten en zeearenden tegen te komen. De meeste bezienswaardigheden en walvistochten zijn te vinden in het noorden bij Auke Bay. Neem een goede verrekijker mee om het beste uitzicht op deze majestueuze en verrassend gracieuze dieren te krijgen. Als u de voorkeur geeft aan landzoogdieren, neem dan een watervliegtuig naar een nabij gelegen natuurreservaat, zoals Chichagof Island of Admiralty Island, om beren te spotten die daar rondhangen. De slaperige, mistige stad van ongeveer32.000 inwoners, voornamelijk vissers en kleine ondernemers, ademt de sfeer van een kolonistenplaatsje, maar trekt elke zomer meer dan een miljoen bezoekers naar zijn natuurlijke bezienswaardigheden, en maakt Juneau daarmee de nummer één toeristenbestemming van Alaska.”

“Dit smalle, 42 meter lange fjord is een van de meest dramatische gletsjerinstellingen van Alaska. Het weelderige regenwoud trekt zich terug en onthult een prachtige kloof van kale rotsen. Het panorama van 2000 meter hoge bergtoppen en bijna verticale rotswanden is verbluffend. Watervallen verschijnen bij elke bocht. IJsbergen vinden hun weg naar de zee in allerlei wonderlijke vormen. En weggestopt aan het einde van deze opmerkelijke waterweg zijn twee zeer actieve herinneringen aan de ijstijd – de dubbele Sawyer-gletsjers, die ijsbergen afkalven in de jadekleurige binnenzee. Drieteenmeeuwen, berggeiten en zeehonden komen vaak voor. Walvissen en beren kunnen zelfs op deze magische plek verschijnen. ”

One of the straightest stretches of the Inside Passage is the Stephens Passage just south of Juneau, a 105-mile channel between 5,000-foot peaks that cuts through the Alexander Archipelago between Admiralty Island on the west and the mainland and Douglas Island on the east. It is a good place to be on deck, because Admiralty boasts more bears than people, and the spruce and hemlock forests come right down to the water. The Passage is generally considered some of the best whale-watching water in Alaska, and also holds plentiful populations of huge Steller sea lions, as well as flocks of gulls and guillemots that clatter aloft as the ship passes. The passage was named by George Vancouver in 1794 after being charted by Joseph Whidbey.

Decision Passage is the western end of the Sumner Strait, which runs through the Alexander Archipelago into the Pacific Ocean in Southeastern Alaska, bounded on the north by Kuiu Island and Cape Decision, the location of a 1932 lighthouse. This is the route your ship takes when coming from or going to the colorful historic community of Sitka on the west coast of Baranof Island, which was originally the Russian fortress town of New Archangel.

“De stad Wrangell ligt in de staat Alaska. Het eiland wordt al decennia bewoond door de Tlingit-bevolking en hun voorouders. Wrangell is een van de oudste steden van het land en is de enige stad die onder vier vlaggen wordt geregeerd. Dit zijn namelijk Rusland, Tlingit, Amerika en Groot-Brittannië. Het gebied is prachtig en staat bekend om zijn regenwoud, gletsjers, avontuur, dieren in het wild, het plezier dat het te bieden heeft en talloze buitenactiviteiten. Veel bezoekers worden aangetrokken door de regio vanwege de natuurlijke kenmerken en elementen, en onder andere de fauna en flora. Hieronder staan ​​enkele van de aanbevolen ervaringen, activiteiten en functies die bezoekers die naar Wrangell, Alaska varen, zullen waarderen: -Anan Bear and Wildlife Observatory, dat wordt beheerd door de US Forest Service, is een goede plek om bruine en zwarte beren te zien die zalm eten. Het is bekend dat het observatorium de grootste roze zalmruns ondersteunt die veel beren aantrekken. Het biedt bezoekers een zeldzame kijkervaring op het gebied van dieren in het wild. -Vogelaars zullen gefascineerd zijn door de grote verscheidenheid aan vogels die te zien zijn bij de rivier de Stikine. De delta heeft in de herfst en lente meer dan 100 soorten trekvogels. Deze omvatten de Canadese ganzen, toendrazwanen en meer dan 140.000 kustvogels. -Bezoekers die cultuur en geschiedenis waarderen, moeten een bezoek brengen aan het Tlingit Chief Shakes Island en Tribal House. Het Chief Shakes Tribal House is gerestaureerd en officieel heropend in 2013. Het biedt inzicht in de geschiedenis van het gebied en de cultuur. -Vissen is een populaire activiteit in Wrangell. U kunt gaan vliegvissen op tal van locaties in de nabijgelegen beekjes en meren. Alle 5 soorten zalm en heilbot zijn enkele van de belangrijkste visdoelen die bezoekers kunnen vangen.”

Stikine Strait is a picturesque channel in the Alexander Archipelago of Alaska between Zarembo Island and Woronkofski and Etolin Islands near the mouth of the Stikine River south of Wrangell. It first appears on an 1848 Russian chart as Stakhin Strait and has been spelled variously on many charts since that time.

The 108-mile Behm Canal runs from the Clarence Strait through the Alexander Archipelago of Southeast Alaska, and into the channel separating Revillagigedo Island from the mainland. It forms part Inside Passage on the route between Ketchikan and the Misty Fjords National Monument. The canal was named by George Vancouver during his surveying expedition in 1793, in honor of Magnus von Behm, who had been governor of Kamchatka in the Russian Far East when Vancouver called at Petropavlovsk with Captain Cook’s expedition following the Cook’s murder in Hawaii.

Fysiek afgelegen, Misty Fjords National Monument, of “de Mistys”, is de natuur op zijn best. In 1978 uitgeroepen tot monument door de VS. President Jimmy Carter, dit land van majestueuze wildernis werd een belangrijke springplank na het passeren van de Alaska National Interest Lands Conservation Act van 1980. Het is ook een ongerepte plek om naar toe te varen op de Alaska-panhandle met torenhoge bomen en kliffen, evenals diepe blauwe meren en ijzige watervallen. De vele gletsjers rondom het monument werden meer dan 11.000 jaar geleden gevormd in de laatste ijstijd, maar blijven tot op de dag van vandaag afkalven, afbreken en hervormen. Enkele van de natuurlijke wonderen zijn onder meer een vulkanische plug genaamd New Eddystone Rock, bestaande uit verhard, opgebouwd magma dat honderden meters de zee in reikt, evenals een muur van afgekoelde lava in Punchbowl Cove, bekend als zuilvormig basalt. Als u door Misty Fjord vaart, kunt u ook wilde dieren zien, zoals zeehonden, geiten en herten.

Fysiek afgelegen, Misty Fjords National Monument, of “de Mistys”, is de natuur op zijn best. In 1978 uitgeroepen tot monument door de VS. President Jimmy Carter, dit land van majestueuze wildernis werd een belangrijke springplank na het passeren van de Alaska National Interest Lands Conservation Act van 1980. Het is ook een ongerepte plek om naar toe te varen op de Alaska-panhandle met torenhoge bomen en kliffen, evenals diepe blauwe meren en ijzige watervallen. De vele gletsjers rondom het monument werden meer dan 11.000 jaar geleden gevormd in de laatste ijstijd, maar blijven tot op de dag van vandaag afkalven, afbreken en hervormen. Enkele van de natuurlijke wonderen zijn onder meer een vulkanische plug genaamd New Eddystone Rock, bestaande uit verhard, opgebouwd magma dat honderden meters de zee in reikt, evenals een muur van afgekoelde lava in Punchbowl Cove, bekend als zuilvormig basalt. Als u door Misty Fjord vaart, kunt u ook wilde dieren zien, zoals zeehonden, geiten en herten.

Vaar door de Skeena-rivier in het westen van Canada in de buurt van de Alaskan Panhandle en u bereikt het mooie Kaien-eiland. Hier vindt u de haven van Prince Rupert, British Columbia, het land-, lucht- en watertransportcentrum van de noordkust van BC – en een plaats met het schilderachtige label ‘The City of Rainbows‘. De visserij was een van de belangrijkste inkomstenbronnen, met de stad die tot de jaren tachtig de “heilbothoofdstad van de wereld” werd genoemd. Belangrijk voor toerisme, Prince Rupert is een centraal punt op de Inside Passage die langs de Pacifische kust loopt van Vancouver naar Skagway, Alaska. *Butze Rapids Park and Trail is een van de meest populaire schilderachtige locaties van de stad. Dwaal door het weelderige bos, wandel over het drie mijl lange pad en stop op het uitkijkplatform om naar de stroomversnellingen te staren. *Liefhebbers van dieren in het wild zullen dieren van zowel de land- als de zee-variëteit vinden. Volg een rondleiding of ga per kajak, als u avontuurlijk bent om walvissen te spotten. *Neem de boot om het enige Grizzly Bear Sanctuary in Canada te bezoeken.

Grenville Channel is a long, well-protected channel along the northern British Columbia coast between the large Pitt Island and the mainland. It is an important shipping lane, and you are likely to see ships of many different types and sizes as you pass through. The shores are mountainous on both sides, with two notable peaks about halfway through, Mt. Batchellor on the east side and Mt. Saunders on Pitt Island to the west. There are a number of Indian Reserves and Marine Parks in the mountains and narrow waterways off the channel.

Whale Channel is a picturesque waterway separating Gil Island from Princess Royal Island in British Columbia’s Inside Passage. Surrounded by snow-capped mountain ranges and teeming with marine life, It is a diversion from the main shipping lane, located roughly halfway between Prince Rupert and the First Nations village of Klemtu. VIEW CRUISES Skip Footer Content About Us

The Princess Royal Channel separates the largest island along British Columbia’s coast from the mainland. It is located roughly halfway between Bella Bella in the south and Prince Rupert in the north, in one of the province’s most remote areas. Princess Royal island was named in 1788 by Captain Charles Duncan, in honor of his ship, the Princess Royal. The island is uninhabited, although there are two small villages in the channel, the First Nations community of Klemtu on Swindle Island and Hartley Bay on the mainland. Wildlife, by contrast, is plentiful, including Kermode, black and grizzly bears, deer, wolves and foxes. Golden and bald eagles nest in the region, as well as the endangered marbled murrelet. In the waters, there are abundant salmon, elephant seals, whales, orcas and dolphins.

Located on the now-dormant Alert Bay volcanic belt, Cormorant Island is host to Vancouver Island‘s oldest northern community, the small town of Alert Bay. It is located in the traditional territory of the Kwakwaka‘wakw First Nation and today is a blend of both aboriginal and pioneer culture. A walk along the shores of this tiny 0.69-square mile (1.8 sq. km) island will amaze you with its history, spectacular views and abundant wildlife. Remnants of its former fish-salting plant from the 1800‘s remain along the harbor. The U‘mista Cultural Centre is Canada‘s longest-running First Nations museum and home to the famed Potlach Collection. This collection of ceremonial regalia was confiscated for preservation by Canadian authorities in 1922, and finally returned to the community during the 1980‘s. Seabirds, humpback, orca, and gray whales, sea lions and white-sided dolphins are all present in the surrounding waters. Alert Bay was named in 1860 for the Royal Navy ship HMS Alert which conducted survey operations in and around the region.

Johnstone Strait is a well-protected shipping route passing 68 miles/110 km along the northeast shore of Vancouver Island between the island and the mainland of British Columbia. The strait is between 1 ½ miles and 3 miles wide, and leads from the broad Georgia Strait through a narrow channel called Discovery Passage. The strait was named by Vancouver in 1792 for James Johnstone, the master of one of his tenders during the survey expedition that revealed Vancouver Island to be an island. There are no cities or towns on the strait. The Johnstone Strait is the summer range of a large pod of seasonally resident orcas which are frequently seen in the area. VIEW CRUISES Skip Footer Content About Us Our Company News Careers Contact Us Video Gallery Accessibility Seabourn Club Seabourn Referral Program Travel Resources

The Seymour Narrows is a 3-mile/5 km stretch of the Discovery Channel north of Vancouver Island, British Columbia that is notorious for the strength of the tidal currents flowing through it. The average width of the narrows is just 750 meters. During extreme tides, the current through the narrows is subject to severe Venturi effect, resulting in an increased velocity that can reach 15 knots. For much of its modern history, there was an additional hazard in the narrows called Ripple Rock, a shallow obstruction that claimed no fewer than 119 ships and 114 lives. In 1958, after months of tunneling and preparation, Ripple Rock was blown up in the largest commercial, non-nuclear explosion ever recorded in North America. Still, the navigation of Seymour Narrows is dependent on tidal and other conditions, and requires skill and technical accomplishment.

“Vancouver was ooit een handelspost en een vrijbuitersplaats, ontstaan rondom een houtzagerij. Het moderne Vancouver in Canada is nu allesbehalve een ruig oord. Het is een bruisende havenstad, een uitvalsbasis voor buitenmensen die graag actieve uitstapjes willen maken in Vancouver, een multiculturele metropolis én het Hollywood van het noorden. Vancouver ligt tussen de bergen en de zee in en biedt bezoekers een combinatie van stedelijke elegantie en een ontspannen sfeer in een stad met glazen wolkenkrabbers, moderne bezienswaardigheden en veel groen. Haar culinaire scene en cocktail-wereld is in opkomst en de voortreffelijke restaurants—en bruisende café‘s hebben een kenmerkende lokale stempel. Als u op zoek bent naar muziek, theater en kunst in Vancouver, vindt u die in de vele florerende musea, galerieën en evenementlocaties. Buiten de bezienswaardigheden in de binnenstad van Vancouver, kunt u de kleurrijke voorsteden, ongerepte eilanden en de uitgestrekte, ruige wildernis verkenningen en er sightseeing tours maken.”